سال چند؟ آها ۹۶

عید اومد، بهار اومد ...

با هزار کوفت و زهر مارش. /: باور کنید این سال با سال قبل هیچ فرقی ندارد جان شما! خب شما که یه سال هیچ کاری نکردی و هیچ --ی نشدی، میخوای امسال یه --ی بشی! درست مثل همان شنبه ی هفته ی بعد! والا!

در این زمینه ی عید و سال جدید و اینا، بهار هیچ دخالتی ندارد. ایشون هیچ ربطی به مزخرف بودن عید ندارن! صرفا یه فصل خوبه جدیده که حداقل وقتی از پنجره به بیرون نگاه میکنی، حداقل بفهمی بعد هر زمستون سرد و سختی بهار منتظرته! منظور فصلش! خب شاید بیان و بگن دوباره که تکرار میشه و همین بساطه، دیگر شما به آن کار نداشته باشین (:

+ تنها کسی که به این جمله ی من که همون هیچ فرقی نداره جواب منطقی داد، بابام بود که گفت که خب انسان امید نداشته باشه چیکار کنه؟! انسان با همین چیزا زندس دیگه. مگه نه؟

+ بس که بد میگذرد زندگی اهل جهان، مردم از عمر چو سالی گذرد عید کنند.   -صائب

تنهایی

برای تنهایی لازم نیست کسی دور و برت نباشد
تا حالت را بپرسد،
بپرسد چرا به این روز افتادی،
همین که چاییت خنک شد،
آهنگی را که باز کرده ای برای بار هزار چندمین بار تکرار شد،
یا همین که جلوی آیینه ساعت هاست که به خودت زل زده ای،
تبریک میگویم
به دنیای همه گیر تنهایی خوش آمدی!

حاجی واشنگتن

فکر و ذکرمان شد کسب آبرو. چه آبرویی؟ مملکت رو تعطیل کنید. دارلایتام دایر کنید درست‌تره. مردم نان شب ندارند، شراب از فرانسه می آید. قحطی است، دوا نیست، مرض بیداد می کند، نفوس حق النفس می دهند. باران رحمت از دولتی سر قبله عالم است و سیل و زلزله از معصیت مردم. میر غضب بیشتر داریم تا سلمانی. ریخت مردم از آدمیزاد برگشته. سالک بر پیشانی همه مهر نکبت زده. چشم ها خمار از تراخم است. چهره ها تکیده از تریاک. ملیجک در گلدان نقره می شاشد. چه انتطاری از این دودمان با آن سرسلسله اخته؟ خلق خدا به چه روز افتادند از تدبیر ما؛ دلال، فاحشه، لوطی، لـله، قاپ باز، کف زن، رمال، معرکه گیر، گدایی که خودش شغلی است.

- حاجی واشنگتن

شروع کنیم